การขึ้นและลงของฟุตบอลอาร์เจนตินา: การวิเคราะห์การถดถอยทางยุทธวิธีด้วยข้อมูล

ภาพลวงตาแห่งความก้าวหน้า

การเลื่อนดูรายงานการแข่งขันจาก Primera División ของอาร์เจนตินาในฤดูกาลนี้รู้สึกเหมือนอ่านสถิติอาชญากรรมมากกว่าการวิเคราะห์ฟุตบอล ตัวเลขไม่โกหก: การ์ดแดง 2.8 ใบต่อสัปดาห์ (สูงที่สุดในลีกชั้นนำ 30 ลีก), ประตูเฉลี่ย 0.87 ต่อเกม (ต่ำที่สุดใน CONMEBOL), และเกม 78% จบลงด้วยคะแนน 0-0 หรือ 1-0 เมตริกเหล่านี้แสดงภาพที่น่าตกใจซึ่งห่างไกลจากชาติที่ผลิตศิลปะของเมสซี่

บริบททางประวัติศาสตร์: จากนักฆ่าสู่นักบัลเลต์

ปลายทศวรรษ 1980 เป็นจุดต่ำสุด - อาร์เจนตินามาถึง Italia ‘90 ด้วยทีมที่ UEFA บันทึกว่า “ทีมที่มีการทำฟาวล์สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ทัวร์นาเมนต์” แต่สิ่งที่ตามมานั้นน่าทึ่ง: การเปลี่ยนแปลงเชิงปรัชญาที่มีสติไปสู่การพัฒนาทางเทคนิคที่ให้กำเนิด Ortega, Aimar, Riquelme และอื่น ๆ เมตริกความแม่นยำในการส่งบอลของเราชี้ให้เห็นว่าสโมสรอาร์เจนตินามีความแม่นยำเฉลี่ย 62% ในปี 1995; และสูงสุดที่ 83% ในปี 2010

การถดถอยครั้งใหญ่

แผนที่ความร้อนในปัจจุบันเผยให้เห็นถึงความล้มเหลวทางยุทธวิธี ทีมรวมตัวกันในกลางสนามเหมือนการชกล้มรักบี้ โดยมีน้อยกว่า 15% ของการโจมตีที่มาจากการสร้างเกมที่มีโครงสร้าง (เทียบกับ 42% ในช่วงที่ Bielsa คุม Newell’s) แม้แต่อคาเดมียุวชนก็ให้ความสำคัญกับร่างกายมากกว่าเทคนิค - ทีมอายุต่ำกว่า 20 ปีมีความสูงเฉลี่ยมากกว่าคู่แข่งในปี 2005 ถึง 1.23 ม. ในขณะที่ทำ dribble ได้น้อยลง 30% ต่อเกม

ช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจ

ข้อมูลของ Argentine FA ชี้ให้เห็นถึงวิกฤต: ผู้ชมในประเทศอายุต่ำกว่า 25 ปีลดลง 47% นับตั้งแต่ปี 2015 ที่น่าขัน ผู้เล่นที่ส่งออกมากที่สุดกลับประสบความสำเร็จโดยปฏิเสธยุทธวิธีท้องถิ่น - Enzo Fernández ทำ progressive passes ได้เฉลี่ยมากกว่านักเตะ Boca 12 ครั้งต่อทุกๆ 90 นาที หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบ อาร์เจนตินาอาจกลายเป็นอุทาหรณ์ของวงการฟุตบอลเกี่ยวกับการแลกความสวยงามกับความโหดร้าย